κόφτης

κόφτης: και κόπτης, ο θηλ. κόπτρια και κόφτρα

1. τεχνίτης ειδικός στο να κόβει υφάσματα ή δέρματα για κατασκευή ενδυμάτων ή υποδημάτων

2. (το αρσ.) εργαλείο με το οποίο κόβονται ή υφίστανται κατεργασία σκληρά αντικείμενα, αλλ. κοπέας

3. κόλακας

4. το θηλ. η κόφτρα

έξυπνη και επιτήδεια γυναίκα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κόπτω. Ο τ. κόφτης < κόπτης με τροπή του συμφωνικού συμπλέγματος -πτ- σε -φτ- (πρβλ. πτύω > φτύνω)].

Игры ⚽ Нужна курсовая?

κόφτης — ο θηλ. κόφτρα 1. ειδικός τεχνίτης στο να κόβει υφάσματα για κατασκευή ρούχων. 2. το θηλ., κόφτρα δηλώνει τη γυναίκα που είναι επιτήδεια στο να αποσπά χρήματα και δώρα από τους εραστές της … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
εύτυκος — εὔτυκος, ον (Α) (σπάν. τ. αντί εὔτυκτος*) 1. οικοδομημένος καλά («εὐτύκτους δόμους», Αισχύλ.) 2. έτοιμος («εὔτυκος γλῶσσα», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. ευ + τύκος «τσεκούρι, κόφτης»] … Dictionary of Greek
κόπτης — ο, θηλ. κόπτρια βλ. κόφτης … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias